Rondje bos
Sinds enige tijd is de camera niet meer uit ons dagelijks leven weg te denken. Naast het daadwerkelijk fotograferen, wordt er menig gesprek gevoerd over foto’s, diafragma’s, urban, bokeh, ruis, nachtfotografie en al wat je maar over dit thema kunt bedenken.
Naast het fotograferen vinden wij het ook heerlijk om menig uur in de natuur te vertoeven en laat dat nou een perfecte locatie zijn om de camera bij te hand te nemen.
Ons Pavlov-hondje heeft dit maar al te goed door; Wanneer wij de camera pakken, staat hij al bij zijn riem, menig rondje heeft hij extra kunnen maken, omdat wij zo nodig met de camera op stap moesten.
Goed voorbereid gaan we op pad: Camera’s: Check!
Goede lenzen: Check!
Batterijen opgeladen: Check!
Geheugenkaart leeg: Check!
LET’S GO!!!!
.........................Uhhhhh, zullen we ook nog brood en drinken meenemen?
Nou moet ik wel toegeven dat mijn lief dit nog meer heeft dan dat ik dit heb, wanneer ik zonder camera rondloop zie ik ook wel het mooie plaatje voor me, maar ik kijk niet rond in foto’s.
Ook wil ik het rondje met het hondje nog weleens zonder camera doen. Simpelweg omdat ik de Aa of Weerijs of een het bos in de omgeving, ondertussen wel als mijn broekzak ken of omdat ik even snel de hond uit ga laten.
Zo ook afgelopen weekend.
Er heerste nog een enorme rust in huis want, ondanks het ingaan van de zomertijd, was ik ver voor mijn wekker wakker. De dag zat ver volgepland, het rondje met het hondje zou niet verder zijn dan de huiselijke omgeving, tenzij ik gelijk even met hem naar het bos zou gaan.
Het bos wat het dichts bij mijn huis ligt, is een bos waar je een dennennaald zou kunnen horen vallen, vogels lijken uitgestorven en aangezien ik daar ondertussen elk boompje wel ken, liet ik de camera thuis. Eerlijkheidshalve moet ik ook wel toegeven dat er zonder camera meer tijd is voor de hond.
We zijn lekker aan de wandel, ik geniet van de rust en het blije ei rent rond, alsof hij voor het eerst zonder riem los loopt.
Breed voetpad, hoek om, gelijk het smalle pad in, dit loopt een beetje rond zodat je weer op een breed pad komt, ik kan het bijna dromen, aan het eind links, dan kom je weer op een breed pad. Nog even en ik ben weer bij de auto.
Ik draai de hoek om en er staan, op nog geen 30 meter afstand, 4 bambi’s op het pad. Ze draaien hun koppen synchroon naar achteren, niet naar mij, maar wel via mijn richting. Wanneer nummer 5 zich bij hun schaart was het duidelijk waarom ze omkeken. Ze blijven nog even met z’n 5-en op een rijtje staan en lopen dan rustig verder het bos in.
En ik, ik hoor mijn lief zeggen: “Neem altijd je camera mee!”
De Fleksheks Dijklaan 48 4814CD Breda 0643150930 marloes@fleksheks.nl